ما افتخار می‌کنیم که در کنار شما در بهبود صنعت کشور تلاش میکنیم...

نگین پلاستیک، سهمی کوچک در ارتقاء محصولات تولیدی شما

صفحه نخست

نایلون نوعی پلیمر صنعتی بر پایه پلی اتیلن سبک است که دارای ساختاری پلی آمیدی بوده و از پرکاربردترین الیاف مصنوعی در صنعت می باشد. نایلون را بدون شک می توان از مهم ترین فراورده های پلی اتیلنی دانست که بسیاری از محصولات پلاستیکی به وسیله آن ساخته و تولید می شوند. نایلون انواع مختلفی دارد که هر کدام در ابعاد و ضخامت های گوناگون و برای کاربردهای متنوعی تولید می گردند. فرآیندپذیری خوب، مقاومت فیزیکی و شیمیایی مناسب، انعطاف پذیری و شفافیت را می توان از جمله ویژگی های انواع نایلون دانست.​​​​​​​

نایلکس اغلب فقط پلی اتیلن سنگین نیست ولی حداقل ٨٠ درصد‏ مواد تشكیل دهنده آن پلی اتیلن سنگین است و بقیه پلی اتیلن سبك است كه دلیل استفاده این ٢٠ درصد ، خاصیت براقی، دوخت پذیری بهتر و لطافت نایلکس آن است.
در گذشته بیشتر پلاستیك های فروشگاهی و كیسه زباله ها تشكیل شده از پلی اتیلن سبك بودند كه این روزها جای خود را به پلی اتیلن  سنگین یا همان نایلكس خودمان داده اند.

تفاوت نایلون و نایلكس در ظاهر این است كه نایلون شفاف و براق و نرم است ولی نایلكس خشك و مات و در تولید، نایلكس را می توان با ضخامت بسیار كم و فوق العاده نازك كه تعداد هر برگ در یك كیلو زیاد است تولید كرد اما برای نایلون به این راحتی نمیتوان جنس نازك تولید كرد.​​​​​​​

مواد اولیه پلیمری

معمولا مواد اولیه نایلون از پلی اتیلن به عنوان پلیمر پایه در تولید نایلون‌ها و نایلکس‌ها استفاده می‌شود. با ایجاد ترکیب میان گاز طبیعی و نفت خام، سنتز شیمیایی در اتیلن موجود در آن‌ها رخ می‌دهد. در اثر این پدیده پلی اتیلن تولید می‌شود. ساختار پلیمرها در اثر کنار هم قرار گرفتن زنجیره‌ای بلند از منومرها به وجود می‌آید. در پلی اتیلن نیز زنجیره‌ای بلند از اتم‌های کربن به صورت دو به دو با پیوندهای دوگانه به هم متصل شده‌اند و در شاخه‌های آن‌ها نیز اتم‌های هیدروژن به کربن‌ها وصل می‌شوند.
پلی اتیلن‌ها به عنوان گروهی از مواد پلیمری، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشخصی هستند. بسیار مرسوم است که به کمک اضافه کردن برخی مواد افزودنی به پلیمرها، خواص آن‌ها را تقویت کرد. در فرمول تولید نایلون‌ها، مواد افزودنی را به منظور ارتقای مقاومت کشسانی، تنظیم شبکه ساختاری و افزایش شفافیت سطح نایلون‌های پلی اتیلنی انجام می‌دهند.​​​​​​​

​تعاریف نایلون و نایلکس

کیسه های پلی اتیلنی می توانند کاربردهای متنوعی داشته باشند، از بسته بندی موادغذایی گرفته تا قطعات سنگی و لوازم ساختمانی ... همانطور که گفته شد  این کیسه ها از ورق های فیلم کشدار به طور مناسب ساخته می شوند که سپس بریده شده و مهر و موم می شوند تا یک کیسه تشکیل دهند.
دو ماده رایج پلی اتیلن و پلی پروپین هستند که از این دو پلی اتیلن به دلیل تطبیق پذیری آن انتخاب محبوبی است. مواد پلی اتیلنی را می توان در چگالی های مختلف توسعه داد تا به کیسه ها خواص، استحکام و کاربردهای منحصر به فردی بدهد. پلی پروپین همچنین به دلیل شفافیت و استحکام کسسی آن بسیار ارزشمند است. حالا نگاهی به 4 نوع مواد پلی رایج که از این دو ماده ساخته شده است بیندازیم :

پلی اتیلن HDPE - این پلی اتیلن با چگالی بالا زمانی تشکیل می شود که حداقل انشعاب از رشته اصلی در طول فرایند پلیمریزاسیون رخ دهد. نتیجه یک ساختار محکم از مولکول ها و یک ماده متراکم تر و کمتر انعطاف پذیر است. از مزایای HDPE این است که در برابر سوراخ شدن و پارگی بسیار مقاوم است و می توان از آن برای بسته بندی ایمن و موثر اقلام سنگین استفاده کرد. این مواد برای بسته بندی محصولات با شکل نامنظم به ویژه آنهایی که لبه های نوک ی یا تیز دارند مفید هستند. مانند مصالح ساختمانی، سیمان ، شن و ماسه یا کالاهای فله مانند برنج یا سایر اقلام بی خطر

پلی اتیلن LDPE - پلی اتیلن با چگالی کم که در آن انشعاب های زیادی در طول پلیمریزاسیون رخ می دهد و فضای بیشتری در ساختار مولکولی ایجاد م مواد با چگالی کمتری ایجاد می کند. یکی از ویژگی های این نوع مواد این است که راحت تر از سایر انواع پلی پاره می شوند در حال که برای برنامه های کاربردی دسترسی آسان یک مزیت است، محصولات حساس یا اقلام حجیم ممکن است با پلاستیک متراکم تر محافظت شوند بنابراین برای اقلام سبکی که نیاز به دید خوب و دسترسی آسان دارند عالی هستند. مانند قطعات کوچک، اقلام غذایی و روکش پالت
​​​​​​​ 
پلی اتیلن LLDPE - این پلی اتیلن همان خطی با چگالی کم شبیه به LDPE است که
فرایند پلیمریزاسیون شامل سطح بالایی از انشعاب است. با این حال انشعاباتی که از
زنجیره پلیمری اصلی تشکیل می شوند کوتاه و موازی هستند و به آن ها اجازه می دهند 
تا پشت سرهم با یکدیگر حرکت کنند و مانند گرایش شاخه های پلی اتیلن با چگالی کم
استاندارد گره نخورند. نتیجه یک نوع پلی است که استحکام کششی و مقاومت در برابر 
سوراخ شدن بالاتری نسبت به LDPE دارد بدون اینکه انعطاف پذیری را به خطر بیندازد.
LLDPEها معمولا شفافیت کمتری نسبت به LDPE دارند بنابراین در کاربردهایی که
شفافیت دقیق اولویت بالایی ندارند کاربرد بیشتری دارند.

پلی اتیلن MDPE - این پلی اتیلن با چگالی متوسط زمانی ایجاد می شود که رشته اصلی 
هیدروکربن ها دارای رشته های انشعاب کمتری نسبت به پلی اتیلن با چگالی کم اما 
بیشتر از پلی اتیلن با چگالی بالا باشد. به طور مشابه MDPE از نظر مقاومت و استحکام 
بین این دو قرار می گیرد. مواد پلی MDPE به اندازه HDPE متراکم نیستند اما به همان 
اندازه سنگین هستند. آنها همچنین کمتر مستعد ترک خوردگی تنشی هستند و خواص
مقاومت در برابر ضربه قابل توجهی دارند. هنگامی که به عنوان بسته بندی استفاده
می شوند یک لایه محافظ عالی در برابر رطوبت، زباله ها و آسیب های خارجی ایجاد میکنند.